ES – SEMî’ ve EL – BASÎR

Yüce Mevlâ’nın isimlerinden olan Semi, işiten; Basîr, gören demektir.

ES – SAMED

Samed: Herşeyin kendine muhtaç olup, kendisi hiç kimseye ve hiçbir şeye muhtaç olmayan.

ES – SABÛR

Es-Sabûr; Allah’ü Zülcelâl’in esma-ül hüsnâsından, çok sabırlı, bunca itaatsizlikler, isyanlar, tuğyanlar, zulümler, nankörlükler karşısında hemen cezalandırmayıp mühlet tanıyan mânâlarına gelen bir ism-i şerifleridir.

EHAD – VÂHİD

Allahü Azimüşşan’ın sıfat-ı zâtiyyesi, sıfat-ı uzması ve isimlerinden olan Ehad ve Vâhid, Allahü Zülcelâl’in tek olduğunu, bir olduğunu bildirir. Kur’an-ı Azimüşşan’da pek çok yerde bu konu ile ilgili haberler mevcuttur.

ER – RAKÎB

Er-Rakîb; Allah’ü Zülcelâl’in esma-ül hüsnâsından bir ism-i şerifi olup, bütün varlık üzerinde gözcü ve bütün işler murakabesi altında bulunan mânâsına gelir.

EL – CÂMİ’

El-Câmi’, esma-ül hüsnadan Allahü Zülcelâl’in bir ism-i şerifleridir. İstediğini istediği zaman, istediği yerde toplayan manasına gelir. Câmi’, dağınık şeyleri bir araya toplayan demektir. Bu ism-i ilâhî de diğer esma-i ilâhî gibi madde ve manada tecelli eder.

ER – RAHMÂN ve ER – RAHÎM

Er-Rahmân ve Er-Rahim, Allahü Zülcelâl’in esma-i ilâhîsinden iki ism-i şerifidir. Kur’an-ı Kerîm’de 113 surenin başında zikredildiği gibi pek çok ayette bu isimler yer alır.

ER – RÂFİ’

Er-Râfi, Allah-ü Zülcelâl’in esma-ül hüsnasından, yukarı kaldıran, yükselten manalarına gelen bir ism-i şerifidir.

RAB

Rab, Allah’ü Zülcelâl’in esma-ül hüsnâsındandır.¹ Rab; terbiye ve ıslah edici, yetiştirici, kemâle erdirici demektir.

EL – MÜTEKEBBİR

El-Mütekebbir, Allah Teâlâ’nın esma-ül hüsnâsından bir ism-i şerifi ve sıfat-ı uzmasıdır. Her şeyde, her hadisede büyüklüğünü gösteren, büyüklük ve ululuk ancak zâtına mahsus olan Allah’tır. Nitekim bir kudsî hadiste Yüce Allah (c.c) mütekebbirleri tehdit sadedinde şöyle buyurur: “Kibriya benim ridam, azamet ise benim izarımdır. Kim benimle bu mevzuda nizaya kalkışırsa (onu baş aşağı getirir) cehenneme atarım.” ¹